bitek
Kraj zapowiada uruchomienie fazy pilotażowej cyfrowej rupii w listopadzie 2023 roku.
Przemawiając na spotkaniu Międzynarodowego Funduszu Walutowego / Banku Światowego Community of Central Bank Technologists, które odbyło się na głównej wyspie, Prezes Banku Mauritiusu Harvesh Seegolam powiedział, że nadał priorytet rozwojowi CBDC, gdy objął urząd w 2020 roku. – Jako bankier centralny nie muszę podkreślać decydującej roli, jaką mogą odegrać CBDC, nie tylko w ochronie suwerenności monetarnej, ale także w pomocy bankom centralnym i organom regulacyjnym na froncie przeciwdziałania praniu pieniędzy i zwalczania finansowania terroryzmu.
Konsultacje z ekspertami Międzynarodowego Funduszu Walutowego rozpoczęły się w tym samym roku i zaowocowały powstaniem raportu wykonalności. Według Seegolama, Mauritius był pierwszym krajem, który skorzystał z pomocy technicznej MFW przy swoim projekcie CBDC.
W grudniu 2022 r. Bank Mauritiusu utworzył piaskownicę, aby zbadać potencjalne funkcje i stworzyć cyfrową rupię w oparciu o specyfikę Mauritiusu.
Cyfrowa rupia powinna być „instrumentem płatniczym, który ma być dostępny dla jednego i wszystkich”, który będzie pośredniczony, aby „zapewnić, że banki komercyjne nadal będą w pełni zaangażowane w naszą podróż CBDC.” Ułatwi to również zarządzanie polityką pieniężną i wesprze stabilność finansową, powiedział Seegolam. Cyfrowa rupia będzie nieoprocentowana.
Seegolam powiedział, że Bank Mauritiusu rozważa uruchomienie fazy pilotażowej cyfrowej rupii w listopadzie 2023 r. – Faza druga projektu będzie rozwojem jego wykorzystania w transakcjach transgranicznych – dodał.
Mauritius od kilku lat stopniowo przyjmuje technologię blockchain. Kraj uregulował licencjonowanie przechowywania aktywów cyfrowych i oferty tokenów bezpieczeństwa w 2019 roku. W pewnym momencie był postrzegany jako wschodzący hub dla tej technologii.
Republika Mauritiusu to państwo wyspiarskie położone w południowo-zachodniej części Oceanu Indyjskiego, w archipelagu Maskarenów, około 900 km na wschód od Madagaskaru i ok. 170 km na północny wschód od Reunionu. Poza samą wyspą Mauritius do Republiki Mauritiusu należy także wyspa Rodrigues (w odległości 563 km na wschód od wyspy głównej), archipelag Cargados Carajos (402 km na północ) i Wyspy Agalega (933 km na północ). Podstawą gospodarki jest turystyka, eksport wyrobów tekstylnych, uprawa trzciny cukrowej. Użytki rolne stanowią 56% powierzchni kraju. Uprawia się też tytoń, herbatę, kukurydzę, banany. Wskaźnik rozwoju społecznego wynosi 0,771, drugi (po Libii) w regionie Afryki (63. na świecie). Według GPI Mauritius jest najbezpieczniejszym krajem w Afryce i ma niski wskaźnik przestępczości. Jednym z głównych zagrożeń na Mauritiusie są klęski żywiołowe, takie jak cyklony. Sezon cyklonowy trwa od listopada do maja i może powodować rozległe szkody materialne[9].
